Deze presentatie is helaas al uitverkocht.
Ga je vanuit Paramaribo in westelijke richting de oost-westverbinding op, dan bereik je na twee uur de Coppenamerivier. Aan de overkant meldt een bord: ‘Coronie, Vredig, Vrij en Vriendelijk’.
Je ziet lintbebouwing met schilderachtige huizen en kerkjes met veel groen ertussen. De gehuchten dragen namen van oude plantages: Hamilton, Welgelegen, Mary’s Hope, Friendship. Mensen zonder haast: een relaxte bevolking, voornamelijk Afro-Surinamers, in totaal nog geen vierduizend. De overheid is de grootste werkgever. Verder is er wat kokos- en fruitteelt, honingproductie en visserij. In Totness, de hoofdplaats, tref je een standbeeld aan van de legendarische Tata Colin, een herdenkingsboom ter ere van de afschaffing van de slavernij in 1863 en een beeld van een tank als verwijzing naar de staatsgreep van Bouterse in 1980. Drie monumenten: de geschiedenis van Coronie in een notendop. De meeste mensen passeren Coronie op weg naar het volgende district, Nickerie. Wat zou je in Coronie moeten zoeken? Neem de tijd, kijk en luister. Wie weet laat je je dan net als Fineke verleiden door Coronie.