De film toont op een bijzondere en meeslepende manier het dagelijks leven op enkele Sinti kampen in Nederland.
In 2004 maakte Bob Entrop zijn eerste film Sinti film: De Witte Raaf. Daarna volgen er nog zeventien, waarvan dit er één van is. In Europa is hij de enige filmmaker die zoveel films heeft gemaakt over de cultuur van de Sinti en Roma. De film toont op een heel bijzondere en meeslepende manier het dagelijks leven op enkele Sinti (zigeuner) kampen in Nederland, waarin de kleurrijke familie Schäfer min of meer centraal staat. In een parallel vertelling passeert een grote groep mensen de revue.
De familie Schäfer is de rode draad en telkens als er een nieuw iemand zich aandient, bepaalt hij of zij het vervolg van het verhaal. Tegen de kleurrijke achtergrond van kampvuren, eten en muziek, krijgt de kijker de kans om te ontdekken hoe de Sinti leven en met hun ouderen en mensen met een handicap omgaan. Religie speelt een belangrijke rol, de Katholieke Kerk met zijn bedevaarten en de Pinkstergemeente met zijn massale samenzang en doopplechtigheden zijn onlosmakelijk verbonden met het Sinti zijn. Hoewel de meeste Sinti kunnen lezen en schrijven, zijn er maar weinig die een voortgezette opleiding volgen. “Waarom naar school gaan als je toch geen werk vindt”, want het wantrouwen en de discriminatie zijn nog steeds aanwezig.